In de Polstraat (6) staan, aansluitend op het hoekhuis aan het Grote Kerkhof, twee nieuwe pakhuizen. Ze zijn het evenbeeld van de pakhuizen die Hendrik Gerhard van Otterbeek Bastiaans, koopman in koloniale waren, in 1858 had laten bouwen. Hij en zijn driejarig zoontje hadden op 30 maart 1858 de eerste steen gelegd. Twee vrijwel identieke tuitgevels verrezen, waarachter een begane grond, twee verdiepingen en een zolder lagen. De beide gevels hadden een hijskap met takelinstallatie. Op de begane grond lagen kruidenierswaren en boven werden koffie, thee, zaden en bonen opgeslagen. Een langwerpig uitbouwtje linksachter diende als koffiebranderij. De gevels in de Polstraat had hij laten versieren met pilasters en lijstwerk rond de ramen en luiken. Zelf woonde hij vlakbij, in het hoekhuis ernaast.
Tot 1924 zijn de beide pakhuizen in handen gebleven van dezelfde familie. De gevels zijn in die tijd nauwelijks veranderd. Inwendig waren in 1911 de vloeren versterkt met nieuwe onderslagbalken op kolommen.
In 1949 werd de Sallandse Houthandel de nieuwe eigenaar; toen ook die de panden verliet, raakten ze in verval. Tot voor kort nog stonden ze daar, een in hoge mate ‘beeldbepalend’ afbladderende grauwbruine steen, totdat in 1987 de geveltoppen instortten en een ruïne overbleef. Zo onverbrekelijk waren deze voor velen ‘mysterieuze’ gevels met de Polstraat verbonden, dat betrekkelijk kort nadien de NV Bergkwartier besloot de herbouw van start te doen gaan. Kantoren leveren nu de penningen die de reconstructie van die pakhuizen uit Deventers ‘koloniale’ verleden mogelijk maakten. Twee gevelstenen herinneren aan die tijd. Linksboven op een aardbol hangt de Indonesische archipel, zo’n halve meter buiten de gevel, rechts laden of lossen twee handjes een vaatje. De renovatie van deze panden werd in 1992 afgerond.
Vanaf 1 augustus is het museum EICAS voor ruim een jaar de gebruiker van dit pand.
